Hippieheersbeestje
Okay, zowel papa en mama hadden het verloren van een gebiedende wijs, een dier en de grootste chagrijn van Sesamstraat. Good game ouders…
Vanaf het moment dat je kind zijn eerste woordjes zegt, hoop je als ouders op die bevestiging van herkenning en liefde. Mama en papa; uitgesproken door dat schattige baby’tje, het liefst vergezeld van een wijzend vingertje. Toen Pieter begon te praten, was the game on. In een soort wedstrijd probeerden Freerk en ik wanhopig onze nieuw verkregen naam als eerste woord door hem te laten uitspreken: ‘m-a-m-a’ , ‘p-a-p-a’.
Maar nee, zijn eerste woord was ‘kijk!’. Wel vergezeld met een priemend vingertje, dat dan weer wel. Gevolgd door zijn tweede woord: paard. Gevolgd door Bert. Okay, zowel papa en mama hadden het verloren van een gebiedende wijs, een dier en de grootste chagrijn van Sesamstraat. Good game ouders…
Toch blijven die eerste woordjes je altijd bij. Vooral de ontzettende lieve woordjes die hij dan vaak verkeerd uitsprak maar die daardoor juist extra schattig werden. Pieter was en is een enorme dierenfanaticus en had een lange lijst met dierennamen waar eigenlijk alleen wij chocola van konen de maken. Lukkelant was een olifant, hortie een hondje en hoer een neushoorn. Vooral dat laatste heeft nog weleens tot gênante momenten in de dierentuin geleid.
Maar inmiddels is hij vijf en alle schattige woordjes zijn er door ons na herhalen, herhalen en nogmaals herhalen, uit gecorrigeerd. Op een fantastisch woordje na: hippieheersbeestje.
Hippieheersbeestje, wat een fantastische naam voor dat schattige insect dat ons groen met regelmaat bezoekt. Freerk en ik weigeren dat te corrigeren en genieten er stiekem van. Het maakt de naam voor dat toch al schattige insect nog leuker. Een soort hipster lieveheersbeestje, liefst met baard en Starbucks vanilla latte.
Maar helaas, net als alle andere woordjes, zei hij opeens lieveheersbeestje. En toen ik hem vroeg “Hé, zeg je opeens ‘lieveheersbeestje’?” Zei hij: “Ja mam, dat heeft juf me geleerd.” Ach ja, die lieve juffen, die zijn er hiervoor. Om te zorgen dat mijn zoon later zijn scriptie voor biologie niet de titel: ‘de paringsrituelen van het hippieheersbeestje’ noemt.
